حكم تكفير شيخ، در ميان عوام و خواص،

در شهرهای مختلف ايران، عراق و عربستان،

نشر يافت. عده ‏ای به دفاع برخاستند؛

گروهی سكوت كردند و برخی ديگر با مطالعه آثار وی،

حكم تكفير را تأييد و اعلام نمودند.
تعدادزیادی از عالمان و فقيهان  شيخ و پيروان عقايد او را تكفير كردند،

نخستين مخالف آشكار با احسايی،از جانب محمد تقی برغانی، از عالمان با نفوذ قزوين صورت گرفت. زمان اين رويداد به سال‏های آخر زندگی احسايی باز مي‏گردد، وی در زمانی كه از كرمانشاه عازم مشهد بود، گويا در ميانه راه، چندی در قزوين توقّف داشت.
 
 برغانی در آغاز، مانند ديگر بزرگان قزوين، حرمت احسايی را نگاه مي‏داشت؛ اما در مجلسی كه احسايی به بازديد او رفته بود، از روی آگاهی، عقيده خاص وی را در باب(معاد جسماني)جويا شد. پس از شنيدن پاسخ به وی اعتراض كرد و آن مجلس با جدال اطرافيان، به پايان رسيد. اين رويارويی، به ميان مردم كشيده شد و جمعی از عالمان، از احسايی كناره جستند. حاكم قزوين، محفلی برای آشتی عالمان، با حضور آن دو ترتيب داد؛ اما اين بار گفت‏وگو، به تكفير احسايی از جانب برغانی انجاميد و انتشار اين تكفير، توقف بيشتر احسايی را در شهر، دشوار ساخت

 شيخ احمد احسايی، هر چند به وارستگی و تلاش در عبادات و رياضت‏های شرعی، ستوده شده و به برخورداری از علوم مختلف و تربيت شاگردانش شهرت يافته بود؛ ليكن آراء و نظرياتش، مصون از خطا و اشتباه نبود و گاهی برخی از عالمان و انديشمندان معروف آن عصر، با انتقاد جدی از انديشه‏ ها و لغزش‏های وی، او را  (منحرف) و حتی(كافر) مي‏خواندند.

 احسايی، شاگردان بسيار داشت كه از ميان ايشان، سيدكاظم رشتی  پس از وفات احسايی در بسط و ترويج افكار او، كوشيد و در حكم جانشين وی بود
 ديگر شاگرد او، ميرزاحسن گوهر، نيز مشرب وی را داشت و احسايی، پاسخ برخی از نامه ‏ها را بدو واگذار مي‏كرد.(20) برخی ديگر از افرادی كه از احسايی، اجازه دريافت داشته‏ اند،

ازآنجاکه شیخیه نمازوزیارت بالای سرامام حسین ع

راحرام دانسته وپایین پای حضرت زیارت میکردند

معروف به پایین سری وشیعه رابالا سری میخوانند

 اين فرقه به (پايين سری) - نيز ناميده شده است

. علّت نام‏گذاری آن ممنوع دانستن زيارت و اقامه نماز در بالاسر قبر امام حسین(ع) است

كه مخالفان، آنان را (پايين سری) مي‏خواندند.
 

شيخيه‏
 فرقه شيخيه، براساس تعاليم عالم شيعی، شيخ احمد احسائی، در نيمه اول قرن سيزدهم به وجود آمد. پيروان اين فرقه مجموعاً از مردم بصره، حلّه، كربلا، قطيف، بحرين و بعضی از شهرهای ايران بودند.
 اساس اين مذهب، مبتنی بر تركيب ((تعبيرات فلسفی قديم)) متأثر از آثار سهروردی با اخبار آل محمد (ص) است. آموزه‏های ويژه بنيان‏گذار اين فرقه، غير از آن كه مايه انشعاب داخلی فرقه شد؛ زمينه ساز پيدايش دو فرقه منحرف ((بابيت)) و ((بهائيت)) نيز گرديد.
 نام ديگر اين گروه (كشفيه) است. كشفيه، كنايه از كشف و الهامی است كه رهبران اين فرقه، برای خود قائل بودند. مدعی جانشينی شيخ، فردی به نام (سيدكاظم رشتی) بود.

سلام

بعدازکمی تامل فعلا بحث بابیگری وبهائیت که به نظر

حقیرازدیگرفرقه هاخطرشان بیشتراست میپردازیم

پوزش

2. علی رغم وجود زمينه های فراوان و همچنين ديرينه، مكتب صهيونيسم مسيحی پديده ای
به شمار می رود كه در واكنش به پی آمد های مدرنيسم شكل گرفته و به تعبيری پژواك دوران
پسامدرن است . آموزه های مدرنيسم چنان كه اريك فروم بيان مي كند تكيه گاه های انسان مدرن را
فرو ريخت و بحران عميقی به نام بحران هويت ايجاد كرد كه سايه  اين بی هويتی همواره روح
انسان غربی را می آزرد. در چنين شرايطی وعده ظهور يك منجی آلام مؤمنان مسيحی را
می كاست و موجب تسكين قلوب مشوش آن ها می شد. تأكيد فراوان مكتب صهيونيسم مسيحی
كه بر ظهور منجی و فرا رسيدن آخرالزمان تاكيد می كنند، قدرت بيش تری مي يابند. از اين منظر
و با توجه به فزونی بحران های موجود در جوامع غربی، می توان رشد روزافزون جنبش هايی نظير
صهيونيسم مسيحی را در آينده پيش بينی كرد

{به هوش باش امت امام زمان عج الله تادردام این شیاطین فرشته نما گرفتارنگردیم}(ع)